Verboden incassokosten
25 november 2016
Het was afgelopen weken helaas weer volop in het nieuws: incassobureaus die zich niet aan de regels houden en een onjuiste handelswijze hanteren. Door middel van bangmakerij en het onnodig opjagen van de kosten is het niet vreemd dat deze bureaus in de volksmond ook wel incasso ‘cowboys’ worden genoemd. Reden genoeg voor de Autoriteit Consument en Markt (ACM) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) het toezicht op deze malafide incassobureaus te verscherpen. Soms zijn dit zelfs grote kantoren met een degelijke en betrouwbare uitstraling. Dat maakt het lastig om hen te herkennen.
De actualiteit heeft voor ons aanleiding gegeven om de regels nog maar eens onder de loep te nemen en te kijken waar het bij veel incassobureaus fout gaat. Want niet altijd worden de fouten bewust gemaakt. Vaak gaat het gepaard met onwetendheid, missen van wetswijzigingen en onvoldoende juridische kennis of ervaring op het gebied van incassowerkzaamheden.
Gevolgen onzuivere handelspraktijken
De handelspraktijken van de incassobureaus hebben niet alleen gevolgen voor hen zelf – de ACM en de AFM kunnen boetes berekenen die oplopen tot maar liefst € 900.000,- maar ook de schuldenaren zijn regelmatig de dupe. De handelswijze van de incassobureaus zorgen voor onnodige problemen aan de kant van de schuldenaar. Denk hierbij aan hoge, onnodige kosten en emotionele stress door de druk die op hen wordt uitgeoefend. Toch is dit vaak onbekend bij schuldenaren. Uit de praktijk blijkt dat veel schuldenaren niet weten wat een incassobureau wel en niet mag doen. Door het gebrek aan deze kennis, kunnen deze vermeende incasso-cowboys dus ongestoord hun gang gaan.
Verboden incassokosten bij krediettransacties
De overtredingen waaraan zij zich schuldig maken zien onder andere op het versturen van (verboden) administratie- of herinneringskosten, berekenen van te hoge incassokosten, het uitoefenen van ontoelaatbare druk en het rekenen van incassokosten over krediettransacties. Vooral bij dit laatste gaan de incassobureaus geregeld de fout in. Krediettransacties zien op vorderingen die voortvloeien uit een geldlening, huurkoop en koop op afbetaling. Veel incassobureaus brengen voor deze vorderingen incassokosten in rekening, terwijl dit volgens de Wet Consumenten Krediet (Wck) NIET is toegestaan. Hierdoor wordt vaak teveel betaald, waardoor er een onverschuldigde betaling ontstaat. Volgens de Wck zijn deze incassokosten verboden. Echter, er zijn uitzonderingen op deze regel. Leningen boven de €40.000,- of leningen die onder hypothecaire zekerheid zijn verleend, zijn uitgesloten van de regel uit de Wck. Daarnaast geldt de regel niet voor de betaling binnen 3 maanden nadat de geldsom beschikbaar is gesteld of het product is geleverd; het een overeenkomst betreft tussen particulieren; of wanneer de effectieve rente niet meer bedraagt dan de wettelijke rente.
Up-to-date blijven
Ondanks de negatieve publiciteit rondom incassobureaus, zijn er genoeg kantoren die zich wel aan de wettelijke regels houden. Hierbij is het van groot belang om eventuele wetswijzigingen goed in de gaten te houden en nascholing te volgen, zodat je als incassokantoor altijd up-to-date blijft wat betreft de actuele regels rondom incassoprocedures. Zo heeft de Hoge Raad op vrijdag 25 november 2016 (zaaknr. 16/02885), nog een zeer belangrijke uitspraak gedaan over de vergoeding van de buitengerechtelijke incassokosten en de juridische eisen aan de veertiendagenbrief, met name de definitie van “veertien dagen”. Daarover in een volgend blog echter meer.
Wij hechten als (incasso)juristen zeer aan een correcte handelswijze die in overeenstemming is met de meest recente wetgeving. Dit om onze klanten, maar ook zeker de schuldenaar niet onnodig verder in de problemen te brengen.
Vragen over wettelijke regels met betrekking tot incasso? Of andere vragen? Aarzel niet om contact op te nemen (0341-844648 / info@mulderijbedrijfsjuristen.nl) of loop gerust eens binnen tijdens ons gratis inloopspreekuur, iedere dinsdag van 9-10 uur aan de Putterweg 6 te Ermelo.
Dit blog is geschreven door Femke van Leeuwen LLB, werkzaam als juridisch medewerkster bij Mulderij Bedrijfsjuristen (incasso- én rechtsbijstand)